Dag 352 vVH&C

080807 en 080826 – I. en D. vertellen mij dat Clem Schouwenaars opnieuw in de mode is. We nippen van onze aperitief in de tuin van hun buitenverblijf in Reninge; Schouwenaars was van de streek. Ik herinner mij ooit De seizoenen te hebben gelezen – wellicht heb ik het boek nog, maar niet op een plank uitgestald, wel in een doos op zolder: niet in die mate goed of prestigeverhogend om te showen, niet in die mate slecht dat een volledige desavouering aan de orde is. Ik herinner mij de auteur Schouwenaars als een misnoegde, gefrustreerde, verbitterde scribent, die zich uit pure koppigheid had teruggetrokken in een fermette hier in de Westhoek. Het kon – zoals ook Daniel Robberechts uitdrukkelijk stelde – niet ver genoeg zijn van het literaire centrum. En van daaruit schreef hij dan al zijn wrevels van zich af. In stilistisch opzicht niet geheel onverdienstelijk, herinner ik mij nu. En kijk, veertig jaar later wordt hij nog altijd gelezen en halen zijn boeken, die, voor zover ik weet, niet meer worden herdrukt, in het tweedehandscircuit hoge prijzen!