"En Jan Breydel, die heeft enkel het vlees
geleverd..." (Bruno De Wever in het interviewtje onderaan het
artikel – daar komt nog een broedermoord van. Alleen hopen dan dat de
juiste sneeft!) Hahahahahahaha... ahaâârghh. – Overigens, en nu ernstig, is het
toch wel godgeklaagd dat er maar gewag moet worden gemaakt van die canon, of de
media zet het hele spektakel in gang om uit te vissen wat er dan op moet staan.
Alsof het een terechte en gezonde idee is, terwijl het natuurlijk van de pot
gerukte bullshit is, vleesgeworden navelstaarderij. Identiteitsvormend?
Ammehoela!
*
Kuifje lijkt mij hét prototype van een Belgisch
canonelement. Samen met Brel, Eddy Merckx, Toots Tielemans en nog anderen die
meer Belgisch waren dan Vlaams of Waals. Daar moeten die canon-Vlamen met hun
fikken af blijven. Maar Nero, dat is op en top Vlaams. Als ooit een
buitenlander mij zou vragen hoe hij moet weten wat nu eigenlijk 'Vlaams' is, ik
bedoel, het positieve aspect daarvan (dat er wel degelijk is, al zou je dezer
dagen denken van niet), wel, dan zou ik hem zeggen dat hij Nero moet lezen.
*
Voor een goed begrip en vooraleer ik Lieven Verstraete weer op mijn kap krijg omdat ik zijn broodheer, de VRT, bekritiseer: er bestaat wel degelijk zoiets als een Vlaamse cultuur waar je fier op kunt en mag en zelfs moet zijn. Maar de idee dat je daar nu op moet terugplooien, om zo je identiteit te versterken, dat is echt niet meer van deze tijd. Je moet die rijkdom bewaren, koesteren, uitdragen enzovoort, maar je moet tegelijk ook leven in een wereld die zich volop aan het vermengen is en waarvan alle grenzen al volop poreus aan het worden zijn. Dàt is onze identiteit: dat we wereldburger zijn.
*
Ik bestrijd de terugkeer van een nationale
identiteitsvorming die zich ent op een romantische, negentiende-eeuwse en
historisch weinig verantwoorde constructie. Natuurlijk, Mathieu, zowel het een
als het ander. Fierheid én openheid. Maar dat is niet wat ik in de
verslaggeving over en de reacties op de zogenaamde startnota lees. - Het is
overigens toch echt wel van de pot gerukt dat ik mij hier aan zelfhaat of
zelfverloochening of gebrek aan zelfrespect zou bezondigen. Hoe gepolariseerd
moet je zijn om dat in mijn woorden te lezen?
