maandag 12 september 2016

de zomer van 2016 – 77

12 september

Gisteren hielden de Vlaams-nationalisten die niet achter het cordon sanitaire zitten, hoewel ze nauwelijks minder extremistisch zijn dan het Vlaams Belang en hoewel ze veel lieden die uit dat Vlaams Belang zijn overgewaaid een onderdak bieden – gisteren dus hielden de salonfähige Vlaams-nationalisten een gezinsdag in Plopsaland. Zij haalden daarmee moeiteloos het nieuws, te meer daar zij nog maar net te kennen hadden gegeven dat zij vinden dat het moet mogelijk zijn om, in het kader van de terreurdreiging, de noodtoestand af te kondigen. Behalve het Vlaams Belang zijn alle andere politieke partijen in dit land die mening niet toegedaan, dus heeft de N-VA met dat idee quasi een unique selling proposition beet. En het onderscheid met het (...) Blok wordt daarmee nóg kleiner, voor zover het nog bestond natuurlijk. Laat mij welwillend zijn en voorlopig de N-VA nog altijd niet (...) noemen. Maar het wordt moeilijk. Het wordt ook moeilijk om niet te pleiten voor een uitbreiding van het zogenaamde cordon sanitaire. Maar het moet toch wel mogelijk zijn voor de zogenaamde kwaliteitspers om eens na te gaan of werkelijk élke Vlaams-nationalistische scheet door de ether moet worden gejaagd.

Ik wil hier enkel nog stilstaan bij enkele vormelijke aspecten van wat mij gisteren uit Plopsaland bereikte. Ik probeer mij heel erg bewust te zijn van al mijn vooroordelen, zet ze, voor zover mogelijk, zorgvuldig aan de kant, bekijk de beelden en foto’s neutraal. En toch – ik kan het niet helpen – moet ik een niet zo lichte weerzin onderdrukken.

Ik zie een partijvoorzitter die, met zijn zorgvuldig uitgekozen vrijetijdsoverhemd en zonnebril-met-gele montuur (meegegrist uit de grote trommel met partijgadgets), duidelijk van plan is om zich te amuseren, al liet hij zich eerder ontvallen dat een pretpark niet zijn favoriete bestemming is – dat moet de tot dusver enige keer geweest zijn dat ik mij in iets verwant voelde met deze man. Hij staat uitdrukkelijk niet in Plopsaland om het te hebben over zijn noodtoestandplan, eerder deze week door de partijcommunicatiespecialist, waarschijnlijk dezelfde als die van de roemruchte helfie-campagne, als ‘Niveau-V’ aan de man gebracht.

‘We gaan daar niet naartoe om over terreur te praten.’ Goed idee, maar ik stel toch maar vast dat drie partijleden die een microfoon onder de neus geduwd krijgen bijna woordelijk exact hetzelfde standpunt verkondigen: ‘het plan bestaat uit vijf pijlers en niet alle vijf hoeven meteen te worden gerealiseerd; typisch voor de andere partijen, ze schieten het eerst af en gaan dan akkoord…’ – dit is met andere woorden op voorhand doorgenomen en dus zou het in Plopsaland wél over dat noodtoestandplan gaan.

© rr
Ik zie ook vier boegbeelden van de partij in een bootje druk doende met een waterkanon. Dolle pret. Geert Bourgeois speelt niet mee maar dat hadden we van hem niet verwacht. Wel van de partij behalve de voorzitter, die zijn zonnebril heeft opgezet: minister Weyts, minister Homans, Kamerfractieleider De Roover, die hier als zeerover opdraaft. Altijd leuk, volwassenen die zich als kinderen amuseren. Maar als ze voorwenden zich als kinderen te amuseren, oogt dat toch altijd een beetje wrang.

Ik heb mezelf niet langer op de zenuwen gewerkt met het napluizen van deze berichten. De media volgen het slaafs op. ‘De voorzitter deed in zijn toespraak geen opvallende politieke statements,’ weet een reporter. Wel, zwijg dan! En laat dit non-event voor wat het is.

Overigens lijkt een pretpark uitermate geschikt om het niet over terreur te hebben. Of juist wel, daar ben ik nog niet helemaal uit.