vrijdag 26 oktober 2007

Dag 57 vVH&C

071014 en 071026 – De vreugde om een nieuwe ontdekking, om een stem (muzikaliteit, geest) die, dat weet ik nu, na amper zestig bladzijden, al zeker, mij de rest van mijn dagen zal begeleiden, sterken, troosten, vreugde schenken: Roemloze levens van Pierre Michon. Wat een gecondenseerde, compacte, doorwrochte schoonheid; hoe elk woord in dit gereconstrueerde verleden van onbeduidende, en door dat construeren tot betekenis en zinvolheid verheven mensen noodzakelijk is…; hoe Michon zorgvuldig en doordacht een web weeft van gedachtenis en herdenking, een piëteitsvolle poging waagt (en daarin sláágt) om een door brute vergetelheid getroffen werkelijkheid (bijna onwerkelijkheid) te restaureren en over te leveren. En hoe hij daarmee meteen zichzelf behoedt voor het ondergaan… (En hoe Rokus Hofstede een prachtige en wellicht perfecte vertaling aflevert...)