LVO 239

fragment uit Het maaiveld

Mijn bibliotheek was in die jaren bijzonder karig gestoffeerd. Boeken kocht je niet, daar had je de openbare bibliotheek voor. Daar trok ik dan ook vaak heen, meestal samen met mijn moeder, die ook graag en veel las. Toch was ik in die jaren nooit een grote lezer. Veel verder dan de Arendsoogreeks geraakte ik niet. Arendsoog was een politiek correcte jonge blanke cowboy, hij leek wel een op de jeugd mikkende, laaglandse versie van Old Shatterhand. Heel erg mijn fantasie prikkelen deed hij niet, ik beeldde mij hooguit in dat ik even scherp als hij dingen die zich op enige afstand bevonden kon waarnemen. Vooral bij mijn ornithologische activiteiten kwam dit vermogen heel goed van pas, maar toen ik vanaf mijn vijftiende moest brillen kon ik niet langer ontkennen dat ik mezelf een illusorische kwaliteit had toegedicht.

Niet dat ik helemaal geen boeken bezat. Sinterklaas had ooit in één keer twee boeken gebracht, allebei met een harde, kleurig geïllustreerde kaft: Kabouterverhalen en De sprookjes van Hans Christian Andersen.(8) Ik vond het maar niets. Ook moet op de een of andere manier een geïllustreerd boek met het verhaal van dierendokter Dolittle in mijn bezit zijn gekomen: op het in het hoofdkleur groen uitgevoerde voorplat en de zwart-wittekeningen binnenin stonden pratende zieke dieren afgebeeld. Dat vond ik toch maar flauwekul. Het verhaal zal zonder enige twijfel vele kinderen naar de veeartsenij hebben gedreven, maar mij liet het koud. Een ander boek dat we in huis hadden, als het ware in gemeenschappelijk bezit, was een kloek volume met de sprookjes van Grimm. De bladzijden waren in twee kolommen gezet en verlucht met de wondermooie tekeningen van Anton Pieck. Sommige ervan zie ik nog voor me. Ik heb het boek, nadat het Populierendreef-exemplaar op voor mij onnaspeurbare wijze uit mijn gezichtsveld was verdwenen, veel later voor mezelf aangekocht, met de bedoeling het aan mijn kinderen na te laten, die het dan weer... Enzovoort.

zie ook: https://pascaldigital.blogspot.com/2024/11/boekverhaal-1.html