wolkenfragmenten
uit Benjamin Kunkel, Besluiteloos
2254
Dat laatste jaar aan St. Jerome’s zie ik voor me als een
tijd van alcoholmisbruik, voorbarige nostalgie en naakt zwemmen in vijvers
waarop talloze ragfijne spikkels wolfsmelkstuifmeel dreven als op aarde
neergestorte miniatuurwolken. (14)
2255
In de verte sloeg één enkele vertakkende bliksemschicht uit
een wolk. (125)
2256
Er was geen wolkje aan de lucht, de hemel was een
hoge koepel van helderheid – zo’n dag was het. (159)
2257
Het licht werd eerst goud- en daarna koperkleurig en
vervolgens roze – alle stilhangende wolken werden van onderen vuurrood –
en wij zaten te kijken hoe de hemel alle kleuren van de regenboog doorliep met
een zonsondergangsgrandeur die ik op geen enkele andere plek ooit heb gezien. (226)
2258
Aan de overweldigende hemel zeilden twee van onderen
afgeplatte cumuluswolken statig door de lucht; hun schaduwen gleden
geluidloos over de hellingen als die van zwemmers over de bodem van een
zwembad. (237)
