vrijdag 17 februari 2017

wolken 2254-2258



wolkenfragmenten uit Benjamin Kunkel, Besluiteloos

2254
Dat laatste jaar aan St. Jerome’s zie ik voor me als een tijd van alcoholmisbruik, voorbarige nostalgie en naakt zwemmen in vijvers waarop talloze ragfijne spikkels wolfsmelkstuifmeel dreven als op aarde neergestorte miniatuurwolken. (14)

2255
In de verte sloeg één enkele vertakkende bliksemschicht uit een wolk. (125)

2256
Er was geen wolkje aan de lucht, de hemel was een hoge koepel van helderheid – zo’n dag was het. (159)

2257
Het licht werd eerst goud- en daarna koperkleurig en vervolgens roze – alle stilhangende wolken werden van onderen vuurrood – en wij zaten te kijken hoe de hemel alle kleuren van de regenboog doorliep met een zonsondergangsgrandeur die ik op geen enkele andere plek ooit heb gezien. (226)

2258
Aan de overweldigende hemel zeilden twee van onderen afgeplatte cumuluswolken statig door de lucht; hun schaduwen gleden geluidloos over de hellingen als die van zwemmers over de bodem van een zwembad. (237)