Even nuanceren: elke vorm van arbeid, ook niet-artistieke, is vaak bijzonder veeleisend. Toch als je het goed wilt doen. Ook in bedrijven geldt het motto: altijd meer, altijd beter. Kunstenaars zijn ook lang niet de enigen die naar de fles grijpen.
Wat wel een verschil maakt, is dat de eisen die aan de kunstenaar worden gesteld, meestal vanuit hemzelf komen, al dan niet doorheen de filter 'de eisen van de Kunst'. Een werknemer kan nog boos worden op zijn veeleisende baas en naar huis gaan, een kunstenaar zit dag in dag uit met zichzelf opgescheept. Bovendien is zijn kunst paradoxaal genoeg vaak een manier om het zijn woelige binnenste enigszins te verwerken. Kunst als therapie is wellicht te kort door de bocht, maar het heeft er soms toch iets van. Hij heeft het nodig om geestelijk gezond te blijven. En tegelijk drijft het hem bij tijden tot wanhoop. Een mens zou van minder naar de fles grijpen ...
Kirstin Vanlierde
