hoort een van de twee mannen in maatpak die aan de overkant van het gangetje tegenover elkaar zitten tegen de ander zeggen – terwijl hij zwaait, voor zover dat met zo’n baksteen mogelijk is, met een van de Millenniumtrilogiedelen –: ‘Als je eens een romanneke wilt lezen, dit is echt
tsjakah!’, maar de ander is net een gesprek aan het aanknopen met een van zijn blackberrycontacten en mist dus het advies.