Het blauw van de sjaal vond ik al enigszins een anomalie, maar het rood en blauw van de envelop steken nu wel heel erg vrolijk af tegen de grauwe kleren van de man. De internationale missive in zijn ringloze vingers verleent hem het aura van een als klerk vermomde avonturier.
De werkelijkheid is evenwel prozaïscher. De man haalt uit zijn envelop de fotokopie van een tijdschriftartikel. Hij begint het te lezen, zet zelfs hier en daar met een groene balpen een streep in de marge, maar valt nog voor hij het einde van de tweede bladzijde heeft bereikt in slaap. Zijn hoofd zakt naar voren en krijgt daardoor, mede doordat de schedelhuid door de diagonale haarstreep heen schemert en ik hier en daar een schilfer ontwaar, iets zeer aandoenlijks. Ik krijg volop de gelegenheid om mijn nieuwsgierigheid bot te vieren: de tekst die niet vermag de man uit de armen van Morfeus te houden is in het Engels gesteld en bevat wiskundige formules.
Een afgaande gsm haalt de man uit zijn slaap. Werktuiglijk zet hij zijn lectuur voort, maar heel vlug blijft de balpen weer aan dezelfde regel haken en zakt het hoofd voorover.
Enkele minuten voordat de trein het station van Gent binnenloopt, wordt de man nog eens wakker – dit keer vanzelf, als werd hij door een door decennia pendelen afgestelde inwendige klok gewekt. Hij vouwt de fotokopie op, stopt hem in de luchtpostenvelop, stopt deze in de binnenzak van zijn jas, zet zijn bril af, vouwt deze op, spreidt het brillendoekje uit op het tafeltje, legt zijn bril met de glazen naar beneden op dit brillendoekje, vouwt het brillendoekje rond de bril als was de bril een kind in een wieg en het doekje de deken, stopt doekje en bril in de brillendoos, steekt deze in de boekentas, neemt de Evertonsjaal, ontvouwt deze en legt ze rond zijn nek, kruist de beide uiteinden over zijn borst en knoopt zijn jas dicht, staat recht, doet zijn overjas aan, neemt zijn boekentas op en gaat in de tussengang in de rij staan om de inmiddels tot stilstand gekomen trein en mijn leven in het station van Gent te verlaten.
