ADEMBENEMEND
Een duizelingwekkend landschap dat zich mijlenver in de diepe verte uitstrekt, een rollercostersensatie, een luipaard die achter een over hoge grassen en in paniek voortspringende reebok aanjaagt. Dit soort zeer aansprekende taferelen pleegt in die mate levenbrengende zuurstof aan te voeren naar ons verbeeldingsvermogen, ons voorstellingsvermogen, onze synesthetische prikkelcentra, dat er een intoxicatie ontstaat zodat, vreemd genoeg, het soort sensaties waarvan en waarvoor wij lijken te leven, ons de adem beneemt en, welbeschouwd, levensbedreigend is.
Dit is de sensatie die we in de kick zoeken: de dood in het leven, de in leven houdende dood.
You took my breath away. Is de liefde ook een kick? Wij zijn niet geneigd het te denken. Toch beneemt ook zij de adem: wij verliezen ons spraakvermogen, weten het even niet, slagen er niet in het overzicht – wat dat dan ook moge zijn – te bewaren en grijpen naar clichés.
