vrijdag 25 november 2005

Mijn woordenboek (104)

ACHTERKANT
De connaisseur draait het doek om en vindt vaak pas daar, op de achterkant, de doorslaggevende informatie die hij nodig heeft om de authenticiteit van het hem voorgelegde te bepalen. Doorwinterde beoordelaars, in om het even welk domein, weten dat zij best ook eens de ommekant der dingen bekijken. Zo laat ook een volk, een natie, een samenleving zich beter, of toch vollediger, kennen voor een waarnemer die zich de moeite getroost om zich niet alleen door de peptalk van de toeristische folder te laten overtuigen. Net zoals het koloriet, de penseelvoering, de voorstelling of de samenstelling van de gebruikte verven en vernissen niet alles zeggen over de waarde van het schilderij en de vaardigheden van de konterfeiter, zo leidt ook de gesprekspartner met een onwillekeurige zenuwtrek af van de beoogde indruk die hij met zijn discours wil maken, strookt de hygiëne in de keuken vaak niet met het imago van het driesterrenrestaurant, neemt de niet onmiddellijk klaarblijkelijke goede inborst van de occasionele zondaar ons voor hem in, wekt de roestplek onder de nog maar net aangebrachte nieuwe carrosserieverflaag onze argwaan, stemt de gore achterbuurt waar de trein doorheen moet, net voor hij zijn reizigers de stad laat betreden via een rijkelijk met glanzende marmers en dure metalen aangeklede stationshal, diezelfde reizigers, of toch de meest aandachtigen onder hen, treurig.