Toen de meuten hier nog door de straten struinden, volgden zij gewillig als vee een aanvoerder die met iets geks hun aandacht vasthield. Meestal een vlag, of een op een lans gestoken teddybeer, of een paraplu op een veel te lange steel. Van die gekke tekens keken wij, de ingezetenen, niet meer op. Maar sinds vorig jaar zijn de meuten en hun leiders samen met nog zoveel meer uit het straatbeeld verdwenen. Ik had nooit gedacht dat ik dat zou missen, besefte ik toen ik bij droog weer een man met een geopende gele paraplu op de Markt zag staan.
210504
