wolkenfragmenten uit Richard Powers, Orfeo
3311
Dan, op een of ander onzichtbaar
teken – een verandering van windrichting, een wolk voor de zon –
verschuift het ja van de groep naar nee. (29-30)
3312
Maar aangezien Peter nu de G boven
die C in het octaaf erboven kan horen, een reine kwint die als een zonnestraal
door een wolk valt, is hij gedwongen dat te melden. (77)
3313
Hij was bekleed met een wolk
en boven Zijn hoofd was een regenboog. (103)
3314
De engel keert terug, gewikkeld in wolk
en regenboog. (108)
3315
Als een junibries die een donkere wolk
wegjaagt, liet de onweerstaanbare passage een stuk blauwe lucht achter dat het
hart optilde en een vogelperspectief op de toekomst schonk. (187-188)
3316
Achter het raam strekt oktober zich
uit, wolkeloos, zonder geheugen. (288)
3317
Hij keek omhoog: muziek dreef in wolkenbanken
door de lucht, en op een dak in de buurt schoten liedjes in vertakkingen langs
de zigzaggende dakspanen naar beneden. (295)
