3 mei 2014
dag 5.2
Ik ben nog maar net vertrokken en
ben na 3 kilometer, in Chissey, linksaf geslagen richting Écleux, of ik word
opgehouden door een kudde koeien, begeleid door een hond en een boer in een
geel hesje. De man, getaand en niet meer van de jongste, monstert mijn
kaarthouder. Je pensais que c’était plus avancé que ça. Ik frons mijn wenkbrauwen. Je pensais que c’était un tablet! Nu
snap ik het. Deze hoeder van kudden kaart mijn anachronistisch-analoge manier
van mij te oriënteren aan. Ik stap gulzig in het gesprek. Ik vat meteen,
intuïtief, een sympathie op voor deze man en we hebben toch tijd genoeg want de
koeien maken niet bepaald haast om hun weide in te stappen. Er gaat niets boven
die goede oude Michelinkaarten!, verdedig ik mijn pupiter met uit een oud
Michelinboek gescheurde bladzijden waarop ik met fluostift mijn traject heb
uitgezet. Je ziet niet alleen veel beter dan op een iPad waar je rijdt en waar je heen moet, maar ook wat
er in de omgeving te beleven valt: allemaal dingen die je niet hoeft te weten
maar die je zoveel beter toelaten om je traject te situeren in een bredere
context! Daar heeft de man niet meteen van terug, maar hij geeft me wel gelijk.
Dan vraag ik hoe het staat met de agriculture
in de streek. De koeien, zegt de man, geven melk waarvan comtékaas wordt
gemaakt. Kent u de comtékaas? En of ik die ken. Het is een favoriet! En dan – (opnieuw
de man) – telen we ook cannabis. Pardon? Jawel, cannabis. Voor de vezels. Die
worden uitgevoerd naar Duitsland, waar ze er dashboards voor auto’s van maken.
Jullie roken die cannabis niet op? Och, heb ik één keer geprobeerd, maar ik
kreeg er hoofdpijn van. En verder? We telen soya. En maïs. Daar maken ze
methaan van. Als ik het goed begrijp, verbouwen jullie meer grondstoffen dan
voedingsproducten? Juist, zegt de boer en hij noemt nog een gewas, maar ik ken
het woord niet en begrijp dus niet wat hij bedoelt. De laatste koe is nu al
lang de weide op. Ik maak aanstalten om afscheid te nemen maar probeer nog dit:
of hij het ook gehoord heeft, deze ochtend op het nieuws, dat in de buurt van
Toulouse sympathisanten van José Bové een maïsveld te lijf zijn gegaan. Ach,
Bové! Zijn aanhangers weten niet dat die maïsvelden ten dienste staan van de
wetenschap! Deze man heeft duidelijk nog niet van Monsanto gehoord, maar daar
begin ik niet over.
Tja. De wetenschap. Fascinatie
voor tablets en onwetendheid –
er valt een lijn in te trekken. Maar
toch is het een sympathieke man. Ik vraag of hij geen bezwaar heeft tegen een
foto. Hij zegt nog, wacht ik neem mijn pet af, maar het is al te laat! Hij
wenst me een goede reis en wuift me uit.
