los ingeslagen 163

11 december 2013

10u. Helderbleekblauwe lucht, lage zon, rijm op het voetpad. Dat ik dan juist nu Sous la pluie moet beluisteren, een chanson over jaloezie. Ik geef het twee sterren: dansbaar. Ik denk na over jaloezie, het verband met eigendunk, egocentrisme, narcisme. Is het een gezond gevoel, jaloezie? Er is ook met paranoia een link te leggen. Niet al deze gevoelens of instellingen of aandoeningen zijn me onbekend. * Op en onder een zitbank langs de Vesten: rommel, papier, plastic flessen – het ergert mij iedere keer opnieuw. * Ik vraag me af welk vervolg ik zal geven aan mijn reeks ’13 in z/w’. Misschien moet ik kleur als thema nemen. Of één bepaalde kleur? Ik denk aan rood. Maar wordt dat niet geforceerd? Hoe moet ik daar een eenheid in krijgen? Misschien telkens het rode accent centraal plaatsen? Levert dat goede foto’s op?, dat is nog maar de vraag. Ik mag ook niet de slaaf worden van mijn systematiseringen. Of misschien is het een goede oplossing elke maand een ander kleur voorop te stellen. Maak een lijst van maanden en daarbij horende kleuren. * Het ijssculpturenfestival op het stationsplein krijgt deze voormiddag vooral oudere mensen over de vloer. Dat heb je als het thema Walt Disney is. * De trein vertrekt met tien minuten vertraging, daar wordt niets over gecommuniceerd. Nu ja, binnenkort is tien minuten vertraging gewoon op tijd.

13 in z/w 361

Brugge, Gouden Boomstraat

wolken 963-975

wolkenfragmenten uit Benno Barnard, Dagboek van een landjonker

963

Boven de heuvels aan de overkant van de Dijle hangen vandaag lage, grauwe wolken. (16)

964

Dinsdag (een wolkendek van Hercules Seghers, van wie ik drie doeken heb staan bewonderen in het Museum Van Buuren in Ukkel) (85)

965

Dinsdag (de ochtend perst licht uit het wolkendek tevoorschijn) (90)

966

Vrijdag (één scheur in het wolkendek: ik stroom vol hartstocht, plannen, zuidelijkheid) (104)

967

Het was een sombere dag, als verduisterd, maar terwijl ik naar twee voetballende jongetjes op het grasveld voor de kathedraal sta te kijken, brak Sol Invictus door de wolken heen en liet zijn licht over de honingraten van de westgevel druipen… (180)

968

Maandag (de zon roert met een gouden lepel in de wolkensoep) (218)

969

In het raam ligt de vallei van de Dijle te kleumen onder laaghangende, vochtige wolken. (228)

970

Mijn Engelse krant meldt dat een jongetje in het droevige, onder koude regenwolken huiverende Hull aan een vriendje vroeg: ‘Are you brown because you come from Africa?’ (…) Zou de schooldirectie hebben opgetreden als de vraag aldus had geluid: ‘Are you white because you come from England?’ (De politiek-correcte samenleving: een luchtkasteel met veel erkers, en wolken als fundament.)  (234)

971

Woensdag (regenwolken als hemelschepen) (271)

972

De regen houdt me al twee weken weg uit de tuin, maar nu verschijnt de zon tussen twee witte wolken, als een vrouw die om de hoek van de deur kijkt – het grasveld begint te gloeien, de rozen fonkelen, ja, mijn hele licht verwilderde landgoed staat juichend in bloei. (272)

973

Door de voorruit van mijn auto kijk ik in schel zonlicht naar dikbuikige wolken, die vuil terugkijken. (276)

974

Wij Europeanen maken de wolken met behulp van een speciale techniek leeg voor ze de Iraanse grens bereiken. (289)

975

Zondag (wolkenflarden, een impotente zon) (331)

facebookbericht 513

Ik heb maar vier boeken van haar gelezen. Het enige dat ik goed vond,is Taal zonder mij, en dat is dus van ná de dood van HdC. Voor en na zijn dood werd KH niet op dezelfde manier ‘onthaald’. Nu moet ze, om in de belangstelling te blijven, op haar literaire kwaliteit vertrouwen, en aangezien ze die niet heeft, of niet genoeg, kiest ze voor spectaculaire en – haar specialiteit! – taboedoorbrekende onderwerpen.

3492

Opendeurdag in de modelspoorclub Christus-Koning (Brugge) - 131103

los ingeslagen 162

10 december 2013

9u30. Het is helder, fris weer. Toch ben ik blij dat ik geen pullover heb aangetrokken want dat beetje zon zou voldoende zijn geweest om dan te beginnen zweten en er is weinig zo onaangenaam voor een forens als bezweet op de trein te stappen of op het werk aan te komen. * Op de Bevrijdingslaan is het even wachten tot een escorte met vier of vijf ‘bereden’ politieagenten en twee auto’s, allemaal uitgerust met zwaailichten, is gepasseerd. Ze rijden vrij snel door het rood, een van de motards houdt het andere verkeer tegen. Ik maak een foto van de twee auto’s, maar daarop is niet veel te onderscheiden. * Sms-conversatie met S.: ‘Nu vraagt ook X wat er scheelt.’ S. raadt me aan de kwestie niet met mails op te lossen. Was ik ook niet van plan. Ik zeg haar dat ik X ga schrijven dat ze mag komen uitleggen wat er met háár scheelt – maar ik ga dat natuurlijk veel vriendelijker formuleren, voeg ik er nog aan toe. Dat is cynisch maar toch ook gemeend: door middel van het geschreven woord conflicten proberen op te lossen, dat leidt toch alleen maar tot nog meer misverstanden – zoals het recente verleden nog maar eens heeft geleerd. Eigenlijk zorg ik enkel met liefdesboodschappen en onpersoonlijke blogposts niet voor miserie. * Voor mij stapt een jonge man met een nog erg jonge, speelse hond. De hond loopt los maar wijkt niet van zijn baasje, hoe druk hij het ook heeft met het in zijn bek ophouden van een stuk hout. Hij laat de tak vallen, overbrugt met uitslaande poten de opgelopen achterstand. Maar ik ben intussen genaderd en eis zijn aandacht op. Hij loopt op mij af, komt mij besnuffelen. Baasje roept hond tot de orde – maar dat hoor ik niet want er zit iets van An Pierlé in mijn hoofdtelefoon. * Buiten het station staat zo’n kerel met enorme oorlelgaten stoer te doen tegenover een drietal bakvissen. * Op het perron vind ik bovenop zo’n knop waar de conducteur met een speciale sleutel aan draait een envelop met een voornaam op en een briefje van 20 euro erin. * Op de trein krijg ik het bezoek van een drugshond aan een lange koord. De politieagent die de hond bedient, spreekt het beest aanmoedigend en goedkeurend toe. Twee andere agenten volgen hem en geven de eerste agent, die blijkbaar in opleiding is, aanwijzingen. De hond snuffelt bij mij wat grondiger, ik vermoed dat hij gealarmeerd is door de geur die zijn soortgenoot enkele minuten eerder op mijn broekspijp heeft achtergelaten.

niet opgenomen 36

130627

wolken 957-962

wolkenfragmenten uit William Faulkner, Terwijl ik al heenging

957

Zulke wolken liegen niet, en de katoen rijpt elke dag die de Heer ons geeft. (32)

958

Als ik bij de bron uitstap en de teugels vastmaak, is de zon schuilgegaan achter een rij zwarte wolken als een topzware bergketen, alsof er daar een vracht sintels is gelost, en is het windstil. (41)

959

‘Wat wil je dat ik doe?’ zeg ik. ‘Hier blijven staan tot ik van de aardbodem word weggevaagd als die wolk breekt?’ (42)

960

Ze hangen hoog boven het huis, in steeds nauwere kringen tegen de jagende wolkenhemel. (87)

961

Roerloos hangen de buizerds in hoge, zwevende kringen, waarbij de wolken de illusie wekken dat ze achteruit vliegen. (87)

962

Lon Quick kon zelfs aan een bewolkte lucht op tien minuten nauwkeurig zien hoe laat het was. (150)