dinsdag 7 januari 2014

Leonard Nolens, Dagboek van een dichter 6 (slot)

Dit is de zesde en laatste aflevering van een essay dat in Poëziekrant verscheen, het vervolg van deel 5.


Besluit

Dit Dagboek van een dichter is een taaie brok. Zeker als je het in een trek leest – zelfs al strekt die zich over meerdere weken uit –, kun je niet anders dan bezwaard en gekwetst het strijdtoneel verlaten. In tegenstelling tot vele andere dagboeken waarbij je je, doordat ze vooral uit een feitenrelaas bestaan, kunt laten meeslepen door een globale narratieve structuur, bestaat het dagboek van Leonard Nolens in hoofdzaak uit beschouwende notities – en bovendien is het leven van deze kluizenaarachtige dichter relatief geschiedenisloos. Nolens, die trouwens regelmatig – de allereerste keer al meteen in de allereerste notitie, op 27 december 1979: ‘de last van een lichaam dat niet vederlicht kan worden als een muzikale beweging’ – en beslist niet toevallig iets over zijn lichaamsgewicht zegt (zij het godzijdank nooit meer dan zeer summier), is topzwaar, ja, zwaar op de hand. Een zwaarte die zich vertaalt in dit volumineuze en eigenlijk enkel op een studeertafel te lezen boek. Nolens is zich bewust van deze zwaarte en hij schrikt daar niet voor terug. De ernst van zijn missie vereist zwaarwichtigheid; we moeten daar begrip voor hebben. Wie niet beseft wat de inzet van dit dagboek is – de identiteit als persoon, de identiteit als dichter –, zal afknappen op de problematische, proevende, proberende formuleringen; op het voortdurend struikelen over dezelfde struikelblokken; op het ter plaatse trappelen; op de bijwijlen (vooral in de alcoholische periodes) bijna gênante getuigenissen van het eigen onvermogen. Maar wie hier doorleest ( in de drievoudige betekenis: hier doorheen leest; hier doorleest; hierdoor léést), wordt beloond en is dan misschien bezwaard en gekwetst, maar toch ook gesterkt en getroost.

Dagboek van een dichter is een onmisbare, moedige, leerzame getuigenis… Het is een proeve van intense verbondenheid van identiteit en roeping… Het mag dan misschien niet de sluitsteen zijn van Nolens’ oeuvre, het is toch zeker een cruciale steunbeer of een stevig fundament. En ja, misschien is het wel de drempel die je moet overschrijden om de ruimte, de sfeer van de dichter Nolens te betreden.

Leonard Nolens

Dagboek van een dichter 1979-2007

Querido, Amsterdam, 2009

1059 p. / € 40