donderdag 1 oktober 2009

dag 773 – 090928 maandag

Voor wie Facebook niet kent, volgt hieronder een voorbeeld van een discussie waartoe een op dat medium geplaatste tekst aanleiding kan geven. Ik voer het aan als argument pro een verstandig gebruik van Facebook.

[hier staat de tekst over de Facebook-privacyproblematiek] Link

[en dan volgen de reacties: Karin en Marc vinden de tekst ‘leuk’, een woord dat op Facebook vaak niet de lading dekt, maar goed; Alexander opent het gesprek; ondergetekende antwoordt; Henri-Floris beaamt, waarna zich tussen uw dienaar, Sarah en Danielle een gesprek ontvouwt; Gerd sluit op zeer verstandige wijze de debatten; ik heb de tikfouten laten staan maar de familienamen (die op Facebook wel worden gebruikt) verwijderd]

Karin en Marc vinden dit leuk.

Alexander
Spijkers met koppen, zeer goede analyse.Eén ding (en nog wel een detail): cultureel rechts?
Gisteren om 12:32 · Verwijderen

Pascal
Dank je. Cultureel rechts? Dat er zoiets bestaat als traditie die je je moet eigen maken alvorens te vernieuwen. Dat de notie vooruitgang in de cultuur (kunst) nonsensicaal is. Dat er een culturele (artistieke) elite bestaat, zowel in de creatie als in de receptie. Dat er over de norm niet eindeloos ('democratisch') gepalaverd kan worden... De notie 'sociaal links en cultureel rechts' heb ik overigens niet van mezelf maar van Gerrit Komrij. (Dat je erkent dat je bronnen hanteert en dat je ze ook vermeld...)
Gisteren om 13:41 · Verwijderen

Henri Floris
zeer juist
Gisteren om 13:52 · Verwijderen

Pascal
moet 'vermeldt' zijn, natuurlijk: 'en dat je ze ook vermeldt...'
Gisteren om 13:58 · Verwijderen

Sarah
Heel juist. Waar ik wel bedenkingen bij heb is niet dat al dan niet etaleren van al dan niet boeiende privacy, wél : de Facebookfragmenten getuigen van een nood aan appreciatie/erkenning/steun/ reacties/ op zeer korte termijn. Iedereen heeft die erkenning nodig maar de korte termijnnood is er één van afhankelijkheid, zwakheid. Je bent dan zeer fragmentarisch bezig.
Gisteren om 16:00 · Verwijderen

Pascal
Precies. En daarom moeten ze naar de blog natuurlijk! Facebook heeft - voor mij - alleen maar een betekenis voor zover ik het als instrument kan gebruiken om naar iets te leiden dat consistenter, blijvender, eventueel definitiever is.
Gisteren om 16:05 · Verwijderen

Danielle
Helemaal mee eens, maar wat zijn wij hier ondertussen aan het doen? Is deze compacte gedachtenuitwisseling niet iets wat dan logischerwijs op je blog zou moeten plaatsvinden? Gebruiken wij FB ook niet als een interface om dat wat consistener, blijvender en eventueel definitiever is te propageren, de aandacht er op te vestigen, en niet alleen maar als fragmentarische inspiratiebron of observatiepost? En in hoeverre verraadt dat de afhankelijkheids-korte termijnnood waar Sarah het over heeft? Getuigt dit ook niet van een behoefte aan erkenning, aan een publiek, aan precies dit: uitwisseling van gedachten, en contact? Of dit zwakte is zou ik durven betwijfelen.
Gisteren om 18:31 · Verwijderen

Pascal
@Daniellle Op je tweede vraag: Neen, FB is veel geschikter om van gedachten te wisselen; blog is te log.Op je derde vraag: Ja, dat is precies wat ik zeg. Jouw aanvulling van 'fragmentarische inspiratiebron of observatiepost' is zeer terecht. Dat is voor mij functie #2 van FB, na de doorverwijzingsfunctie naar mijn blog.Op je vijfde vraag: De behoefte aan erkenning is volstrekt legitiem en zou ik, samen met jou, zeker geen zwakte noemen. Afhankelijkheid? Ja, natuurlijk maar: so what?
Gisteren om 18:36 · Verwijderen

Sarah
Een mens heeft zeker nood aan uitwisseling en erkenning. De voortdurende behoefte daaraan zie ik inderdaad als een zwakte.(wat ook voor mezelf geldt hoor - het is geen pretentieus superieur standpunt). Het is soms als voortdurend sms-en / voortdurende bevestiging : ik besta, ik heb iets moois gezien, ik heb iets interessants gedacht,iets boeiends gelezen, ik ben er, zie mij, lees mij, reageer op mij.
Gisteren om 18:39 · Verwijderen

Danielle
@Pascal: juist - zo zie ik het ook: FB is veel geschikter omdat het sneller gaat. Ik heb in mijn blog (ah, doorverwijsfunctie!) FB met de toog in het café vergeleken, en het blog met de soliptische fauteuil bij de haard. Beiden hebben hun eigen functie en bestaansrecht.
@Sarah: je pense donc je suis; de mens is een sociaal dier. Ergo, het leven zelf - groot woord - vindt zowel aan de toog als in de fauteuil plaats, en is voor de mens niets anders dan die uitwisseling die jij als zwak betitelt. Wij - de mens - zijn er afhankelijk van. En maken er naast onbenullige ook grootse dingen mee.
Gisteren om 18:53 · Verwijderen

Danielle
Overigens, is het nu 'het blog' of 'de blog'? Ik kies voor onzijdig omdat blog de afkorting is van weblog. Een weblog, also sprach Wikipedia, is een web logboek. Het woord 'boek' is onzijdig, vandaar. Inzake cultureel rechts: geinig. Sluit me er volledig bij aan. Ik ben cultureel rechts, en politically correct links (al heeft een NL stemwijzer mij ooit duidelijk gemaakt dat ik op bepaalde gebieden 'conservatiever' denk dan ik zelf zou willen). Sociaal links klinkt fraaier. Ok, dan ben ik dat vanaf nu ook. Of het alleen maar de onbelangrijken zijn die zich op het recht op privacy beroepen omdat ze leeg en onbelangrijk zijn en zichzelf daarmee een ijdel belang toedichten: een beetje kort door de bocht, zou ik zeggen. Ik bepaal nog graag zelf, of wil toch die illusie koesteren, wat ik laat zien en aan wie. Voor sommige mensen is FB een intiem hoekje in het café aan het zicht onttrokken en dat behoort men te respecteren.Allez Georges, doe mij nog maar een Leffe bij deze.
Gisteren om 19:47 · Verwijderen

Sarah
Ik hoop oprecht dat er nog iets anders rest dan de uitwisseling/ dat wij ook op een andere manier kunnen bestaan. Zoals ik ook hoop op en verlang naar iets anders dan de toog en de fauteuil.
Gisteren om 20:29 · Verwijderen

Danielle
@ Sarah: bij wijze van spreken, Sarah. Ik gebruik metaforen. Die twee principes proberen uit te drukken die ons mens zijn belichamen: dat wij denken en constant met onze eigen gedachten (en gevoelens) alleen zijn, en, om John Donne te citeren, that no-one is an island. Daartussen in ligt een onnoemelijk breed spanningsveld en dynamiek waar jouw verlangens en hoop heus hun plaats hebben. Zullen we het hier maar bij laten.
Gisteren om 20:44 · Verwijderen

Gerd
Als we onszelf niet kwijtspelen is het een goed medium, maar nu verlang ik naar de toog ne vriend en een dikke trappist .
51 minuten geleden · Verwijderen