@Herman Jacobs
Ik heb jouw afkeer van Céline altijd te principieel gevonden. Alsof een foute filosofie per definitie literaire kwaliteit uitsluit. Telkens als je dat verdict uitspreekt, duwt de moralist in jou de literair criticus naar de achtergrond. Je mag voor mijn part gerust een moralist zijn, maar dan moet je je context aanpassen, of je discours of vertoog of register of hoe het ook moge heten (ik ben niet zo beslagen in dat jargon). Dan doe je eigenlijk niet meer aan literaire kritiek maar, in het geval-Céline (of -Tokarczuk), aan politiek. Moet ik Djokovic een slechte tennisser vinden omdat hij een arrogante antivaxer is? Neen want zijn - in mijn ogen foute - overtuiging heeft niets met zijn specialisme te maken. (Ik vind hem niet sympathiek, maar dat doet niet ter zake. Ik denk dat ik Céline ook niet sympathiek vind, voor zover ik daar iets over zou kunnen denken want ik ken diene mens niet.) Moet ik Lance Armstrong een slechte wielrenner vinden omdat hij de kluit belazerde? Ja, want hij besmeurde het metier zelf. Moet ik Jan Fabre, Bart De Pauw etcetera... Enzovoort. Laat ons de kunstenaars, sporters, schrijvers... beoordelen op wat ze met hun talent doen, niet op wat ze als mens zijn of op hoe ze in een ander domein dan het hunne (grondig) fout zijn.
