KUNSTROMAN
In
een brief aan René Stoute noemde Jeroen Brouwers Zonsopgangen
boven zee een ‘kunstroman’ en ‘het mij dierbaarste werk’.
We schrijven 1985, Brouwers had toen nog maar een kwart van zijn
oeuvre gecreëerd en onder meer De zondvloed, in mijn ogen
zijn allerbelangrijkste werk, was er nog niet. Maar ik kan in
de bewering komen, en zeker is Zonsopgangen een ‘kunstroman’.
Nooit eerder, ook niet in ander werk van Brouwers, heb ik een zo
strak gecomponeerd, zo muzikaal, zo vormvast en door bijna abstract
taalplezier gekenmerkt tekstweefsel gelezen. Wat een fenomenaal
werkstuk! Tot welke hoogte het Nederlands hier wordt opgestuwd!
Jeroen
Brouwers, Kroniek van een karakter 2. 1982-1986 De oude Faust,
277
Jeroen
Brouwers, Zonsopgangen boven zee, 1977
