080302 en 080311 – In de Willibrordvertaling van De Bijbel (‘Uit de grondtekst vertaald’ en uitgegeven door de Katholieke Bijbelstichting in Boxtel (1978) annex Uitgeverij Emmaus in Brugge (of all places), ‘in samenwerking met de Vlaamse Bijbelstichting’) gaat 1 Kor 13:4-6, een vers uit het bekende ‘Hooglied van de liefde’ als volgt:
4 De liefde is lankmoedig en goedertieren; de liefde is niet afgunstig, zij praalt niet, zij beeldt zich niets in. 5 Zij geeft niet om de schone schijn, zij zoekt zichzelf niet, zij laat zich niet kwaad maken en rekent het kwade niet aan. 6 Zij verheugt zich niet over onrecht, maar vindt haar vreugde in de waarheid. 7 Alles verdraagt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles duldt zij.
In de nieuwe Bijbelvertaling gaat het van – en het is, als u het mij vraagt, een wereld van verschil:
4 De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. 5 Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, 6 ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. 7 Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.
Het woord ‘lankmoedig’ komt in die nieuwe Bijbelvertaling overigens maar één keer meer voor: in 2 Makk 6:22: ‘Als hij dat deed, zou hij gevrijwaard zijn van de doodstraf en vanwege zijn oude vriendschap met hen lankmoedig behandeld worden.’ In mijn goeie ouwe Willibrord staat op die plek: ‘Deed hij dat, dan zou hij niet gedood worden, maar op grond van hun oude vriendschap vriendelijk worden bejegend.’ Vreemd: in het ene geval gaan we van lankmoedig naar geduldig, en in het andere geval van vriendelijk naar lankmoedig. Dat doet mij onraad vermoeden. En inderdaad, een zoektocht op de Willibrordsite naar het aantal hits op het woord ‘lankmoedig’ in de Willibrordvertaling levert 2 hits op, te weten in de Bijbelboeken ‘Nehemia’ en (het mij onbekende en niet in mijn Willibrord van ’78 voorkomende) ‘Gebed van Manasse’ en dus niet, of beter: niet meer in 1 Kor 13. Want wat blijkt: de Willibrord werd in 1995, dus nog voor de zogenaamde ‘Nieuwe Bijbelvertaling’, die van 2004 dateert, ‘volledig herwerkt’. En daarin gaat 1 Kor 13:4-6 zo:
4 De liefde is geduldig en vriendelijk; de liefde is niet afgunstig, zij praalt niet, zij verbeeldt zich niets. 5 Zij gedraagt zich niet onfatsoenlijk, zij zoekt zichzelf niet, zij laat zich niet kwaad maken en rekent het kwade niet aan. 6 Zij verheugt zich niet over onrecht, maar vindt vreugde in de waarheid. 7 Alles verdraagt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles verduurt zij.
