vrijdag 12 januari 2024

honderd woorden 546

HOUDEN

Natalia Ginzburg betreurt dat ze niet écht van muziek kan houden: ze begrijpt het niet en kan het niet onthouden. ‘Hoe zou ik van iets kunnen houden dat ik me niet kan herinneren?’ Onder dit schijnbaar achteloos neergeschreven zinnetje gaapt een afgrond. Graag zien vergt niet alleen aandacht maar ook het vermogen om herinneringen vast te houden en er zo naar te kunnen terugkeren. We weten allemaal dat dat vermogen met de jaren verzwakt en soms zelfs helemaal verdwijnt. Dan blijft er niets meer over om te herbeleven en te koesteren. Want dat is houden van ook: onthouden en vasthouden.


Natalia Ginzburg, De kleine deugden (vertaling (2022) door Jan van der Haar van Le piccole virtú (1972))