gisteren 41

230210

▲ S vertelde een mop die ik niet goed begreep maar wel grappig vond. Dat kan dus ook. De mop ging over het existentialisme, dat alleen maar écht existentialisme kan zijn als het uit une région existentialiste afkomstig is, naar analogie met een goede wijn die uit een wijnstreek komt met een appellation contrôlée – zo niet is dat zogenaamde existentialisme enkel maar sparkling anxiety.

Hun gezamenlijke loon komt dan op, laten we zeggen, achttien dollar per week. Daarvan gaat een vierde naar het krot dat ze via de fabriek hebben kunnen huren. Ze kopen eten en kleren in een winkel waar de fabriek eigenaar van is. De winkel rekent voor elk artikel te veel. Met drie of vier kinderen zijn ze aan handen en voeten gebonden. Dat is precies het principe van de slavernij. Maar toch vinden we dat we vrijheid hebben in Amerika. En het gekke is dat dit er zo is ingestampt bij de deelpachters en de fabrieksarbeiders en alle anderen dat ze het echt zijn gaan geloven. Maar er zijn allejezus veel leugens voor nodig geweest om de waarheid voor ze te verbergen.

Carson McCullers Het hart is een eenzame jager, 303 (vertaling (1983/2016) door Molly van Gelder van The Heart is al Lonely Hunter (1943))