In Brugge is er met Eva Vanhoorne een raadslid opgestaan dat - door gewoon haar werk goed te doen en alle mogelijkheden van haar positie op een correcte manier te benutten - het belabberde democratisch gehalte van het stadsbestuur blootlegt. De machthebbers, die dat niet gewoon zijn, beginnen er al redelijk onrustig van te worden, heb ik de indruk. De aanvankelijke meewarige lacherigheid slaat al om in irritatie en intimidatie. Velen hopen dat Eva niet zal bezwijken onder het macho-paternalistische pestgedrag. Ik ben nu al zeer blij dat ik voor haar heb gestemd.
Lees de tekst van Sammy Roelant want het gaat niet alleen om de concrete dossiers die in de Brugse gemeenteraad worden besproken, maar om een veel ruimer geheel, namelijk de goede werking van onze democratie waar we - tot nader order - nog altijd (min of meer) deel van uitmaken en waarin we misschien allemaal veel te weinig onze stem gebruiken en anderen ertoe aanzetten dat ook te doen.
