voor
deze rubriek selecteer ik de beste stukken die op deze blog zijn
verschenen
9 november 2012
De
antiquair die zich genoodzaakt zag om zijn te beperkte klantenbestand
aan te vullen door ook op rommelmarkten een kraam op te zetten en
daar zijn grutjes en restjes aan de man te brengen, was het beu om
ondeskundigen te zien afdingen op al veel te laag geprijsde
hebbedingetjes en plaatste er op een dag quasi achteloos zijn
pronkstuk tussen, een zeventiende-eeuwse Sint-Sebastiaan, van pijlen
doorboord. Hij schepte er genoegen in tallozen te zien graaien naar
de waardeloze prullen die aan de voeten van de Wellustig Lijdende
lagen uitgestald: ouwe poppen met bijbehorende kleedjes, een leest,
een boot-in-een-fles, emaillen reclameborden. En toen dan eindelijk
laat in de namiddag een kenner – hebzucht in de ogen – schier
ongeïnteresseerd, om zijn inzicht in de waarde van het beeld niet te
verraden, informeerde naar de prijs van Bas, deed het de antiquair
een nauwelijks onder woorden te brengen genoegen om te kunnen zeggen:
‘Dat moet lukken, ik heb hem net verkocht!’ Waarop natuurlijk die
man informeerde naar de prijs die de heilige had gehaald. ‘Ach,
dertig euro’, antwoordde de antiquair achteloos, met wegdraaiende
ogen die moesten communiceren: ‘Je moet toch iets vragen.’ Hij
genoot van de ontzetting in de blik van de kenner, die ook wel wist
dat het beeld het duizendvoud waard was en verwonderd was geweest
toen hij Sebastiaan tussen de rommel had zien staan, als een Job op
de mesthoop.
