DE FAMILIE ALS SPIEGEL
In Familielexicon wil Natalia Ginzburg het uitdrukkelijk niet over zichzelf hebben. Zij schrijft een autobiografie via haar omgeving. Maria Stepanova doet iets gelijkaardigs: ‘I scrutinized my family legacy, jumped through the branches of the family tree, and made a virtuoso performance of avoiding any mention of myself.’ (98-99) Ik zou wel willen hoor, mijn verhaal vertellen zonder er zelf in voor te komen, mijzelf tonen door als het ware mijn spiegeling, mijn afdruk in mijn familie te schetsen. Het probleem is alleen dat ik nauwelijks familie heb, bijna geen aanwezige familie die mij spiegelt, die mijn afdruk in zich opneemt.
Maria
Stepanova, In
Memory of Memory
(vertaling (2021) door Sasha Dugdale van памяти памяти
(2017))
Natalia
Ginzburg, Familielexicon
(vertaling (2023)
door Jan van der Haar van Lessico
famigliare (1963))
