YOU CAN DANCE
Ontwaken doe ik graag in sluimerstand. Ik soes na terwijl de radio naast mijn bed nonstopmuziek speelt, het eeuwige gepraat over het wereldleed moet nog beginnen. Liedjes die verbonden zijn met liefjes van weleer. Koud in mijn hart. Kort daarna Your Love is King. De schrik dat ze ook I Want You van Elvis Costello gaan draaien jaagt me uit bed. Ik check mijn telefoon. Er is een bericht. Vriend S. heeft aan mij gedacht vanuit het nachtleven dat ik gisterenavond aan mij heb laten voorbijgaan. Een selfie, geposeerd de knalrode neonletters ‘Trust me you can dance’: een welgekomen troost.
