FRANCESCA WOODMAN
Ze hield in 1981 het leven op 22-jarige leeftijd al voor bekeken. Ze stapte van een hoog gebouw, uit liefdesverdriet maar ook omdat ze de indruk had niet begrepen te worden. Met een paar klikken – we beseffen soms niet welke rijkdom aan onze voeten ligt – kun je het baanbrekende en unieke universum van deze zeer getalenteerde fotografe betreden. Mijn eerste indruk is dat Francesca Woodman toont hoe een vrouw haar vrouwelijke identiteit ontdekt en probeert te aanvaarden. Ze onderzoekt het moment waarop een vrouw zich nog net niet helemaal van haar omgeving losmaakt, hoe zij aarzelt om zichzelf te tonen.
Maria Stepanova, In Memory of Memory (vertaling (2021) door Sasha Dugdale van памяти памяти (2017)), 214vv