EEN GAT IN MIJN CULTUUR
Ik heb de voorbije dagen een gat in mijn cultuur gevuld door – eindelijk – te kijken naar The Godfather, naar alle drie de delen nog wel. Samen goed voor meer dan negen uur cinema en dus wat veel voor honderd woorden! Ik kon voor de eerste keer genieten van de sublieme massascènes, het bijzondere kleurenpalet, het verbale vuurwerk, het tegenlicht, het intelligente scenario dat zich niet beperkt tot maffiacriminaliteit maar inzet op een meedogenloze analyse van het op hebzucht en machtswellust gebaseerde kapitalisme, en van de acteerprestaties, behalve dan die van Marlon Brando, die iets te veel cabotineert naar mijn goesting!
