las gisteren in een New Yorks boekenmagazine dat Gabriel García Márquez, toen hij zijn
Honderd jaar eenzaamheid had voltooid, niet genoeg geld had om de postzegels te betalen voor de verzending van het manuscript naar de uitgever in Buenos Aires en dat hij, om de tweede helft van het pakket te kunnen versturen, eerst nog met de haardroger van zijn vrouw en nog een huishoudtoestel naar de lommerd moest.