Piet de Moor chargeert in
Brieven aan mijn postbode, Will Tura en Peter Vandermeersch naar mijn smaak wat te hard tegen laatstgenoemde, die dan de bui moet vangen voor het falen van de hele media… Maar waar hij wél nagels met koppen slaat is in zijn visie op de onverenigbaarheid van fascisme (totalitarisme) en verbeeldingskracht.
Een interessante bespreking van het boek van Piet de Moor is
hier te vinden.