43 * 26,75 * 201

Zonder enige twijfel aangepord door de klassieke rillingen van begin april, het klimaatwarme weertje en het vooruitzicht géén Kemmelberg te moeten afdalen (ik bekeek de schandalig-sensationele ‘fotospecial’ op de website van De Standaard), ben ik dan toch nog maar eens op mijn fiets gekropen. De Brugeoise liep net leeg: dat was laveren tussen de geautomobiliseerde ‘medewerkers’, die allang niet meer te voet, knapzak op de rug, naar de arbeiderswijk aan de andere kant van het kanaal trekken, met de cafés op de vier hoeken van het kruispunt, waarvan de meeste al niet meer bestaan, als tussenstatie. In Oostkamp blokkeert een bestelwagen met aanhangwagen de weg, op de Hertsbergebrug over de autosnelweg zie ik de onafzienbare stroom auto’s en vrachtwagens richting kust, richting Brussel. Twee renners in hemelsblauwe Milram-shirts kruisen freewheelend mijn weg – hoe zou het met Zabel zijn? Het doet deugd nog eens de baantjes tussen Beernem en Oedelem, en die tussen Oedelem en Sijsele af te malen. De stank van het land is overweldigend: ik ruik alles behalve natuur. Hoewel, hier en daar toch iets van lente, ja zelfs een begin van zomer. In Sint-Kruis houd ik halt voor een glas spuitwater bij T.