ONS-KENT-ONS
Het is moeilijk in te schatten hoeveel mensen lezen wat ik op mijn tijdlijn post – en wie dat dan zijn. Niet iedereen reageert. Met een inhoudelijke reactie of met een emoji. Soms blijkt dat zich achter de vertrouwde namen van volgers nog veel onzichtbaren schuilhouden, Facebookers die als het ware over de schouder meelezen zonder een teken van leven te geven. Ik vind dat vervelend. En ik vind het des te vervelender wanneer zij dan toch eens opduiken door – bubbelbevestigend en voor zichzelf statusverhogend – een kritische commentaar van een bekende persoon instemmend en in een sfeer van ons-kent-ons te steunen.
