maandag 10 juni 2013

los ingeslagen 96


10 april 2013


Het gaat in de literatuur allang niet meer om de emotie maar om de authenticiteit van de emotie en vaak zelfs, nog een stap verder in het postmodernistische spiegelpaleis: over de authenticiteit van de perfiditeit waarmee de emotie wordt geveinsd. Het vermogen om al deze ver- en ontdubbelingen te detecteren en uit elkaar te houden wordt bij de lezer verondersteld. Het spreekt vanzelf dat dit aanleiding kan geven tot een verlies aan voeling met de werkelijkheid – wat is echt en wat niet?, en dus zijn er blijkbaar veel dingen niet echt? – alsook van het vermogen om – als lezer – onder deze epistemologische en ontologische matraquages stand te houden.