ACHTERGROND
Een schilderij is een tweedimensionaal vlak waarop een kleurenpatroon is aangebracht en elke vierkante centimeter moet er evenveel toe doen. De opsplitsing afbeelding-achtergrond is strikt genomen even relevant voor de appreciatie van het schilderij als het onderscheid voorzijde-achterzijde. Eigenlijk heeft het bij schilderkunst geen zin om van een achtergrond te spreken: alles in het schilderij is voorgrond. Of hoort dat te zijn: een goed schilderij heeft geen achtergrond. De lijst aan de groenige muur achter de uit heel veel zwart opgetrokken op een stoel gezeten oude vrouw van Whistler (zijn moeder) is even belangrijk als de uit heel veel zwart opgetrokken oude vrouw van Whistler (en voor de groenige muur zelf geldt hetzelfde). De ruimte tussen Morandi’s flessen is even belangrijk als Morandi’s flessen en vórmt ze evenzeer als wat binnen de contouren van de flessen valt. Van Monets waterlelies zijn de bloemen niet essentiëler dan de bladen of het water. En in de vlammende pijnbomen ruist bij Van Gogh evenveel razernij als in zijn meest gekwelde ogen. Maar voor de schilder van de wenende clown is het echt wel een urgent probleem hoe op acceptabele manier de ruimte naast al dat uitzichtloze sentiment te konterfeiten. Want verf moet er op, het volledige doek moet gevuld, je kunt moeilijk een wenende clown afbeelden met een rechthoekige kop die precies in de lijst past.
