GEEN STEMADVIES
Ik zal u niet zeggen op welke partij u moet stemmen, maar ik zal u wel zeggen op welke argumenten ik mijn keuze baseer. (Ik zeg er wel bij dat ik mij de voorbije weken zo ver mogelijk van de campagne heb gehouden.) In willekeurige volgorde en voor de vuist weg zijn dat:
– dat koopkracht al te vaak een ander woord is voor ondoordacht en weinig duurzaam consumentisme
– dat er een te kleine kloof is tussen de verloning van werken en de vergoeding voor wie wel zou kunnen werken maar het niet doet
– dat de klimaatverandering in de meeste campagnes – en al zeker niet in de media – zo goed als niet aan bod kwam, hoewel zij aan de basis zal liggen van de verdere ontwrichting van onze economie en van nog veel grotere migratiestromen dan deze waar wij ons nu blijkbaar zo druk om maken
– dat het beschimpen van minderheden van kleur, geslacht en seksuele voorkeur niets anders is dan het afleiden van de aandacht voor de werkelijke problemen: klimaat, te grote ongelijkheid – en dat laatste niet alleen in onze vlek op de wereldkaart maar globaal tussen Noord en Zuid
– dat we het geld om onze schulden af te betalen niet moeten halen bij wie het al moeilijk heeft
– dat België wellicht een van de meest bizar georganiseerde landen ter wereld is, maar dat de verstandigsten van de meest fanatieke regionalisten beginnen in te zien dat in de huidige wereld het op zichzelf terugplooien geen optie meer is
– dat er over de grote milieuschandalen – PFAS, stikstof, betonnering – die Vlaanderen teisteren niet wordt gesproken
– dat de schandaalsfeer rond de N-VA (de Antwerpse vastgoeddossiers), Vlaams Blok (China) en cd&v (het blijven steunen van de criminele organisatie Boerenbond) vakkundig werden doodgezwegen
– dat de PVDA de voorbije jaren vanuit de oppositie veel meer heeft verwezenlijkt dan op basis van de omvang van haar fracties in de parlementen (Vlaams en federaal) kon worden verwacht, en dat Groen als vrijwel enige nog om het klimaat maalt – is er trouwens iemand die iets heeft gezegd over de biodiversiteit?, nochtans ook geen akkefietje
– maar dat er onduidelijkheid blijft bestaan over de Oeigoeren
– dat de democratie een bijzonder wankel idee blijft als je hoort dat één dag voor de verkiezingen één op de vijf kiesgerechtigden nog niet weet voor wie of wat te kiezen
– dat de politici acteurs zijn geworden die de beslissingen die elders worden genomen in keurig formatteerde programma’s komen vertolken
– (ja, er zullen nog wel andere argumenten zijn)
En daarmee is de voorbije legislatuur weer eens netjes neergelegd.
