TIJD IS RIJKDOM
Aan de kassa in de supermarkt. Voor mij staat een uit de kluiten gewassen jonge gast, een jaar of 25 hooguit 30, blonde manen, slank, hip gekleed, gebronsd. Type surfboy. De waren die hij op de rolband heeft gelegd zijn er dan ook naar: energy drinks, een speciaal soort bier uit een Midden-Amerikaans land. Iets voor op de barbecue ook. Hij wacht tot de oude dame die voor hem kwam al haar aankopen heeft opgeborgen, en dan moet ze nog betalen. Cash met veel muntstukken die nog moeten worden geteld, of met een bankkaart: dat valt nog te bezien. De caissière vraagt de jongeman alvast wat geduld. Maar dat is voorbarig: ‘Ik heb alle tijd,’ zegt hij.
Daar kijk ik van op. Het klink verfrissend. De jongeman ziet mijn goedkeurende blik en licht toe. Dat hij niet hier woont, dat hij de winters in Zuid-Afrika doorbrengt – vandaar die bronskleur –, dat hij het hier wel gehad heeft. ‘De mensen hier hebben nooit tijd. Het is altijd van “druk-druk-druk”. Als je het niet druk hebt, ben je niets. Ik heb mijn conclusies getrokken.’
Ik kan hem geen ongelijk geven. Aan zijn besluit heb ik al helemaal niets toe te voegen:
“Tijd is de ware rijkdom”.
Het contrast tussen de tegelwijsheid en het stoere voorkomen van de jongeman is treffend. Ook de caissière kijkt er van op.
Ondertussen heeft de oude dame haar betaalkaart gevonden. De betaling verloopt, tegen alle verwachtingen in, rimpelloos. De caissière haalt nu de energy drinks en het kratje Corona-pils van onze surfboy over het scanoog. De jongeman staart fors voor zich uit, houdt zijn betaalkaart al klaar.
Hij betaalt en groet zowel de oude dame, die nog altijd niet klaar is met inpakken, de caissière als mij. ‘Elk nog een goeiedag,’ zegt hij goedmoedig. Wij beantwoorden zijn groet met een vriendelijke knik.
Wanneer ik aan de beurt ben, zeg ik tot de caissière: ‘Coole gast, hé?’ ‘Zeg dat wel,’ antwoordt ze.
Bij mijn afrekening krijg ik vier rode bonnetjes met een QR-code. ‘Raad de Rode Duivel’ staat erop. ‘Wat moet ik daarmee?’ vraag ik. De caissière legt uit: ‘Je moet de QR-code scannen en dan kun je meedoen aan een wedstrijd. Je kunt een jaar gratis winkelen winnen. Je moet enkele vragen invullen. Dat vraagt wel wat tijd.’
‘Ho maar, dat is geen probleem,’ zeg ik. ‘Ik heb tijd zat! Tijd is de ware rijkdom!’
De caissière lacht. ‘Dan heb je dat prijzengeld niet nodig!’
‘Inderdaad,’ zeg ik. ‘En dan kan ik me de moeite van dat scannen en vragen beantwoorden besparen!’
