Dag Pascal,
een reactie op je bespreking van Rob Riemens anti-Wilders-pamflet:
'magistraal de media bespelende volksmenner Geert Wilders'?
Ik zie een zich overschreeuwende man met nerveuze mond- en tongbewegingen (prachtig geïmiteerd door een acteur van Het Toneelhuis / Guy Cassiers, in 'De man zonder eigenschappen'), een eenzame man die de macht over zijn troep kwijtraakt. Hij heeft weinig te vertellen, maar dat geeft niet voor het volk dat alleen maar bang is voor vreemden. Wat het volk dan behoeft is iemand, die steeds hamert op hetzelfde aambeeld, dom of niet. Palin is ook zo'n figuur. Gewoon doorgaan met onzin verkopen, liegen, mooi weer spelen.
Het lijkt alsof historische ontwikkelingen zich voordoen als natuurverschijnselen waar we weinig greep op hebben.
De vraag is: hoe is het mogelijk dat in bepaalde perioden de massa zich laat meenemen, of nog preciezer: dat er tijden zijn waarin iemand instinctief aanvoelt wat de massa wil en daar tegelijkertijd misbruik van maakt, macht aan ontleent en zelf slachtoffer wordt van kortzichtigheid?
Rob Riemen kan die vraag niet beantwoorden met zijn hang naar voorbije helden. Hij zou Alessandro Baricco - 'De barbaren' tot zich moeten laten doordringen.
'Die lieden krijgen te weinig serieus weerwerk. De ‘hoge’ cultuur laat zich al te gemakkelijk wegspoelen door de vloedgolf van plebejische gemakzucht en dwaasheid. Het anti-intellectualisme beheerst de media en smoort alle kritiek in de kiem. '
Die hoge cultuur blijkt niet zo hoog of in elk geval niet sterk genoeg. De zogenaamde intellectuelen blijken zelf vatbaar voor het virus van de angst. Er was (Ter Braak en zijn vrienden) en er is (zie de stukken in de NRC en Trouw in Nederland) wel degelijk verzet, maar te veel mensen lezen dat niet. Onze politieke voorhoede is niet intellectueel of kiest verkeerde vrienden (Bolkestein)
Vale,
Remco
