Een hele tijd lang was het duo Canestraro-Depuydt zowat de vaste leverancier van sculpturen voor de stad Brugge. Hoe dat kwam, laat ik in het midden, evenals mijn persoonlijke aanvoelen nopens de kwaliteit van hun werk. Wel heeft mij altijd het quasi-monopolie gestoord waarmee beide beeldhouwers Brugge 'aankleedden': de beeldengroep op het Zand, de beeldengroep op de Burg, de dirigentenhanden aan de Ryelandtzaal in de Ezelstraat... Het kunstenaarskoppel had het blijkbaar zelfs zo breed dat het de stad kon 'verblijden' met een bronzen bloemenruiker op De Dijver. Als blijk van dank voor de vele opdrachten. De ruiker riekt smakeloos en cynisch.
Dat Canestraro en Depuydt met hun exclusiviteitscontract met het stadsbestuur vele jaren andere kunstenaars hebben weggeduwd, is evident. Dat ze nu een collega van hen, Jan Verhaeghe, die het in 2002 'aandurfde' een van hun werken te betrekken in een persoonlijk project, extreem hard laten aanpakken, gaat voor mij te ver. Ik roep dan ook op om steun te verlenen aan de petitie 'freedom of speech = freedom to offend'.
Zie: www.censart.be en, voor een journalistieke duiding van de kwestie, de persartikels op die site.
