SHUGGIE
‘The 2020 Booker Prize’ en ‘Het debuut dat leest als een meesterwerk’, bazuint het voorplat. De afbeelding geeft wél weer wat er op de 444 bladzijden van deze miserabilistische roman te lezen valt: een verveeld jongetje met een lelijke pull op een braak terrein in een vervuilde achterbuurt van een aftandse achterbuurt. Vader verdwenen, plusvader ook, moeder aan de drank, penurie, een uiteenvallend gezin en ontluikende homoseksualiteit bij Shuggie, het kind van de rekening dat we volgen van zijn plusminus vijf tot plusminus zestien. Debutant Douglas Stuart bereikt in dit relaas vol kommer en kwel vooral een hoog Ken Loach-gehalte.
