WERKELIJK GEZIEN
‘We moeten hopen, zei Daniel, dat de mensen die van ons houden en die ons een beetje kennen ons op het eind werkelijk hebben gezien. Op het eind doet niet veel anders er nog toe.’ (152) Dat schrijft Ali Smith in Herfst, een van de delen van haar seizoenentetralogie. Ik kan instemmend knikken bij deze opvatting over wat liefde is, of zou kunnen zijn. Of knikkebollen. Veel meer kun je niet hopen: dat iemand je ‘een beetje’ kent en jou ‘werkelijk’ ziet. ‘Op het eind’ dan nog, waarmee Smith lijkt te suggereren dat je niet te rap content mag zijn.
