Kijkend naar zijn spiegelbeeld in dat donkere raam geloofde Litvinoff dat er iets was afgebladderd en er een waarheid bij hem was blootgelegd: hij behoorde tot de middelmaat. Hij was een man die bereid was de dingen te accepteren zoals ze zich voordeden en daarom ontbrak het hem aan het potentieel om op enige wijze oorspronkelijk te zijn.
Nicole Krauss, De geschiedenis van de liefde (Anthos, 2006, 6de druk), 137
