ACTUALITEIT(SWAARDE)
Modes, rages, technologische innovaties, gebruiken, uitdrukkingen die enkele jaren de taal besmetten om er dan weer uit te verdwijnen, spelling(s)hervormingen, politieke correctheid, de tegenstelling tussen links en rechts: alles verschuift, is onderhevig aan de tijd; alles verandert, niets blijft hetzelfde. De actualiteitswaarde van de dingen wordt gemeten aan, ja waaraan eigenlijk? Alsof er 'ergens' een objectieve, op zichzelf staande maatstaf voor actualiteit bestaat, een ijkstandaard die achter slot en grendel in een vacuüm wordt bewaard, door een dubbeldik glas te bewonderen door verbaasde of verdwaasde museumbezoekers.
Zo werkt het dus niet. Niets is actueel, alles is nog voor het begint bestemd om te worden achterhaald. Pas als je ouder wordt, begin je dit in te zien. En van de weeromstuit begin je gevoelig te worden voor je eigen geringe actualiteitswaarde. Jongere mensen lijken op de een of andere manier actueler, hun actualiteitswaarde is groter. Enfin, nú lijkt dat zo – er zijn tijden geweest waarin jeugd niet zo hoog stond aangeschreven. Hoe ga je daarmee om? Er zijn maar twee mogelijkheden want eens je de betrekkelijkheid van de actualiteit hebt ingezien (geen beter papier dan de krant van gisteren, ja zelfs die van vandaag, om je aardappelen op te schillen), kun je niet langer ijverig de laatste modes en grillen en rages achternahollen alsof je leven ervan afhangt. Je kunt je alleen nog van de actualiteit afwenden of je kunt kiezen voor het doen alsof je haar belangrijk, waardevol, vindt.
