Er stond een hond te vissen
aan zee bij Callantsoog.
En telkens als zijn dobber zonk,
dan ging zijn staart omhoog.
En telkens als het mis was,
dan rammelde zijn maag,
dan kwam de dobber boven
en ging zijn staart omlaag.
Daan Zonderland, in: Van Alphen tot Zonderland. De Nederlandse kinderpoëzie van alle tijden verzameld door Anne de Vries, Querido, 2000, p. 309.
