De lucht trekt open, een waterige zon trekt over het weidse dal en de glooiende heuvels, de heide en het veen lichten op in ontelbare schakeringen groen en geel en bruin en rood. Boven aangekomen, besluiten ze om eerst wat van het brood en Eliza Mays grote, zoete, zwarte bramen te eten.
Anjet Daanje, Het lied van ooievaar en dromedaris, 273