(…) met die pindadoppen met paarlemoerachtige binnenkant, met twee gelijke uitstulpingen, licht okergeel van kleur, in de lengterichting met minuscule putjes gestippeld (alles – de smerige vloerplanken, de peuken, de pinda’s, de donkerrode met blauw of roze gestopte sokken, de geladderde kousen in touwsloffen of oude schoenen met scheefgelopen hakken in close-up onthuld aan een van de schooljongens die zich bukte om op de tast te midden van de fluimen een op de grond gevallen baret of bouffante op te rapen – evenals het irriterende en agressieve gordijn met de reclames onafscheidelijk verbonden met de fascinerende luchtspiegelingen in zwart en wit) (...)
Claude Simon, Georgica, 157-158